گفتم از من مطلب دیده ی گریان تر از این
دل غمگین تر و خونین تر و ویران تر از این

گفت هر چند دلت خانه به دوش است ولی
دوست دارم که شود بی سرو سامان تر از این

گفتمش پیش رخت دیده چه حالت دارد ؟
در رخ آینه خندید که حیران تر از این

گفتم ای دوست لبت را به چه تشبیه کنم
جانب غنچه نظر کرد که خندان تر از این

گفتمش حالت دل در غم گیسوی تو چیست؟
دست در زلف زد و گفت پریشان تر از این

گفتمش چون به سر کوی تو آیم شب وصل
سایه را در نظر آورد که پنهان تر از این

گفتمش وقت سخن با تو چه سان باید بود ؟
جامه از تن به در آورد که عریان تر از این 

استاد محمد علی مجاهدی( پروانه)